1981-
Jan Decorte regisseert twee teksten van Heiner Müller, Mauser en De Hamletmachine.
“Marianne Van Kerkhoven, artistiek leider van de militant politieke theatergroep Het Trojaanse Paard, spreekt Jan Decorte aan voor een regie. Het politieke theater is gerecupereerd, stelt Decorte, het is tijd dat het zichzelf opnieuw definieert, dat het zijn vormen en inhouden weer ter discussie stelt. Decortes enscenering lijkt in niets op agitproptheater. Of toch. Mauser wordt als proloog gespeeld voor het neergelaten brandscherm/filmscherm van de Beurs. De setting is geïnspireerd op een foto uit 1930: iets wat op een politieke meeting lijkt in ergens een Arbeidersparadijs; het blijkt een opname van de oeropvoering van Brechts Die Massnahme in Berlijn. In het decor van De Hamletmachine hangen grote portretten van Marx, Lenin en Mao, maar de Sovjetcensuur zou deze voorstelling ongetwijfeld verboden hebben. Niet dat Decorte solt met de drievuldigheid van het communisme, nee, ze hangt daar alleen in een gitzwarte voorstelling waarin niks geen toekomst gloort, dat past niet echt in de revolutionaire sprookjes van de heilsprofeten.
Müller schrijft ‘een rauwe, brutale poëzie. Hij geeft ze een dwingende scenische vertaling mee. Waar andere theatermakers voor hun Müller-ensceneringen de trouvailles uit de surrealistische koekjestrommel graag in het rond strooien, is Decorte streng en ingehouden. Hij plaatst De Hamletmachine in een letterlijk terneerdrukkende, lage ruimte, het sous-sol van de revolutie. De vele scènes coupeert hij met het neerlaten van het brandscherm, een mechanisch ballet dat eindigt in het sissen en stampen van de motor die het massieve scherm op enkele centimeters boven het speelvlak laat zweven, er valt een smalle streep licht in de zaal.
Bij Maria Magdalena bouwde Decorte afstand tot het stuk in, bijvoorbeeld door de personages een mallotige slag mee te geven. In Mauser/De Hamletmachine jongleert Decorte niet met dubbele bodems. Hij neemt deze tekst voor de volle honderd procent. De regie is van een sérieux dat pas veel later bij Decorte opnieuw aan de orde is, met name in Bloetwollefduivel (1994) en Bet Noir (1999), twee teksten waarin hij zijn eigen poëtica van het rauwe, het brutale en het primaire heeft gevonden. Na Maria Magdalena en Mauser/De Hamletmachine kijk ik anders naar theater: veel voorstellingen worden kouwe drukte, mannetjesmakerij, gedoe.” Johan Wambacq in Etcetera
In 1982 werd Mauser/De Hamletmachine uitgenodigd voor het Holland Festival
